Co to rośliny naczyniowe?

Cechą charakterystyczną roślin naczyniowych jest wykształcenie tkanki przewodzącej wodę, tzw. tkanki naczyniowej. Dawniej tradycyjnie rośliny te dzielone były na paprotniki i rośliny nasienne. W aktualnych systemach klasyfikacyjnych roślin współczesnych dzieli się naczyniowe na widłaki) i klad określany mianem Euphyllophyta, dzielący się dalej na rośliny nasienne i Monilophyta. Obraz ten uzupełniają linie rozwojowe roślin kopalnych.

Sasanka

Sasanka zwyczajna tworzy kępy do 20–30 cm wysokości. Młoda roślina jest gęsto, filcowato owłosiona, potem staje się coraz bardziej naga. Pierzaste liście, zebrane w przyziemną rozetkę, przypominają nieco liście marchwi. Gdy roślina kwitnie, liście są niewielkie, dlatego kwiaty są tak ładnie wyeksponowane. W pełni rozwijają się dopiero w lecie. Pod ziemią roślina ma silne i rozgałęzione kłącze, z którego wyrasta kilka łodyg pokrytych długimi, srebrzystymi włoskami. Każda łodyga zakończona pojedynczym kwiatem. Do rozwoju wymaga dużej ilości światła. Lubi urodzajną, lekką, piaszczystą, raczej suchą i ubogą, ale dobrze zdrenowaną, przepuszczalną glebę, o odczynie obojętnym lub zasadowym, dobrze wapnowaną. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub lekko zacienionych (na przykład oświetlonych przez kilka godzin dziennie)

Grzybienie białe

Ze względu na efektowne, duże kwiaty pływające na powierzchni wody gatunek ten rozpowszechniony jest w uprawie, zwłaszcza w postaci odmian barwnie kwitnących. Jest to także roślina lecznicza, a dawniej także barwierska. W wielu krajach gatunek z powodu zagrożenia naturalnych stanowisk objęty został ochroną prawną, w tym także chroniony jest w Polsce. Liście z długim ogonkiem (w zależności od głębokości wody nawet do 2,5 m), pływające na powierzchni wody. Unoszą się na powierzchni dzięki licznym komorom powietrznym w blaszce liściowej i ogonku oraz za sprawą śluzu wydzielanego przez włoski gęsto pokrywające spód liścia. Śluz ten chroni też liść przed wysychaniem. Liście są skórzaste, duże (do 30 cm średnicy), u nasady głęboko wycięte. Klapy u nasady liścia niemal zawsze są rozchylone. Żyłki drugiego rzędu połączone ze sobą przy brzegu liścia (cecha dobrze widoczna od spodu). Z wierzchu liście są zielone i pokryte woskiem, od dołu mają kolor fioletowy. Młode rośliny, przed rozwinięciem liści pływających, wykształcają delikatne, bladozielone liście o blaszce zwiniętej.

Storczyk

Rodzaj bylin należących do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). W zależności od ujęcia systematycznego klasyfikowanych jest do tego rodzaju od 17 do 33 gatunków, przy czym większa liczba podawana jest w starszych klasyfikacjach. Na łodydze tylko jeden osadzony pochwiasto liść, pozostałe skupione u nasady w różyczkę. Dwie jajowate do kulistych, niepodzielne, podziemne bulwy. Liście zebrane w kształtny, gęsty kłos osadzony na szczycie łodygi. Kwiaty rozmieszczone w kątach błoniastych i zasychających przysadek krótszych od zalążni. Warżka kwiatu skierowana w dół, opatrzona ostrogą. Niektóre gatunki tego rodzaju wykształciły kwiaty o specyficznych kształtach lub zapachach, przywabiających owady.

Sitowiec nadmorski

Gatunek roślin z rodziny ciborowatych. Występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy. Łodyga trójkanciasta, ulistniona do połowy, do 1 m wysokości. Liście zebrane w rozrzutki. Podsadki liściowate, dłuższe od rozrzutki. Kwiatostan szczytowy siedzący. Kwiatostany boczne na długich szypułkach. Przysadki brunatne, wycięte, ościste. Bylina, hemikryptofit, halofit. Rośnie na brzegach wód i w rowach. Kwitnie od czerwca do sierpnia

Aby obejrzeć więcej ciekawych gatunków zapraszamy do odwiedzenia Nadwarciańskiego Parku Krajobrazowego.